مرحوم حاج شیخ محمدتقی بهلول گنابادی فردی بی اعتنا به تشریفات و مقام های دنیا بود. و عمری نسبتا طولانی داشت. در سن 95 سالگی در سال 1384 وفات یافت. نقل است که در سن هشتاد سالگی به خاطر سپاسگزاری از هشتاد سال سن که خدا به او داده است، نیت می کند که فاصله بین مکه و مدینه را پیاده طی نماید.
جای قایق ساکن در بندرگاه امن است، اما به تدریج کف آن خواهد پوسید
در مسیر کنار قهوه خانه ای، زن عربی را می بیند که در زباله ها پلاستیک جمع می کند. از او احوالپرسی می کند و متوجه فقر آن زن می شود. وی در آن موقع 150 ریال سعودی همراه داشته که 100 ریال آن را به آن زن می دهد. ولی بعد از کمی درنگ، به خود نهیب زده و همه پول (150 ریال سعودی) را به او می بخشد. و بنابراین بقیه مسیر را بدون پول طی می کند.
در بین راه مرحوم آیت الله خوانساری (قدس الله سره) و همراهان ایشان که با ماشین عازم زیارت بودند؛ او را می بینند و هر چه اصرار می کنند که سوار شود او امتناع می کند. حتی از شیخ بهلول می خواهند همراه شان باشد اما قبول نمی کند و می گوید: می خواهم پیاده بروم! پس به اصرار به او هزار و پانصد ریال می دهند!
آقای بهلول می گوید: درست ده برابر آنچه انفاق کردم خدا رساند.
نظر و دیدگاه خود را در رابطه با این داستان بنویسید:
نظرات و دیدگاه های خوانندگان در صورت تایید، نشان داده خواهند شد.
نشانی ایمیل و تلفن همراه شما منتشر نخواهد شد. با درج ایمیل، گراواتار شما (در صورت وجود) نشان داده خواهد شد.
نظرات و دیدگاه های خوانندگان:
در باره این داستان هیچ نظر و دیدگاه تایید شده، وجود ندارد.