خاطره ای از آیت الله العظمی گلپایگانی(ره)

نقل است مرجع بزرگوار شیعه مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی هنگام تحصیل وضع خوبی نداشت و به شدت گرفتار و بدهکار شده بود. روزی به کریمه اهل بیت علیهم السلام متوسل شد و از حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها خواست برایش دعا کند تا مشکل حل شود.
چند روز بعد وقتی به طرف حرم می رفت، یک آقایی به او گفت: سید سلام! و مبلغ یک تومن به ایشان داد.
مرحوم آیت الله گلپایگانی می فرمایند، خوشحال شدم. با یک حساب سرانگشتی بدهی ها را می دادم و چیزی هم برای بچه ها تهیه می کردم، زیرا یک تومن آن زمان پول خوبی بود به گونه ای که چهل تخم مرغ یک ریال بود!

یک متن کوتاه پندآموز به انتخاب سامانه برای شما

از کنار مقبره ای می گذشتم که روی آن نوشته شده بود: اینجا آرامگاه مردی راستگو و سیاستمداری بزرگ است!
این اولین باری بود که می دیدم دو نفر را در یک قبر دفن کرده اند! [چرچیل]

در این هنگام یک آقایی سلام کرد و گفت: به من کمک کن!
پنج ریال به او دادم. دعا کرد و گفت: به خدا قسم چند شبانه روزاست بچه های من چیزی نخورده اند.
خیلی ناراحت شدم با خودم گفتم، گرچه تنگ دستم ولی به لطف خدا و عنایت امام زمان(عج) بچه های من گرسنه نخوابیده اند. پنج ریال باقی مانده را هم به او دادم و از آن به بعد بود که ابواب رحمت الهی یکی پس از دیگری بر من باز می شد و حتی فهم، استعداد و درس خواندنم نیز متفاوت شد.
------------
پی نوشت:
سید محمدرضا گلپایگانی (۱۳۱۶- ۱۴۱۴ق) از مراجع تقلید شیعه بود که پس از درگذشت آیت الله بروجردی، به مرجعیت رسید. او از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود.