فتوای امام موسی کاظم علیه السلام در توسعه کعبه

حسن بن على بن نعمان گوید:
وقتى که مهدى عباسى مسجدالحرام مکه را توسعه داد، خانه اى در مربع شدن مسجد باقى ماند، مهدى از صاحبان خانه خواست که آن را بفروشند تا داخل مسجد الحرام کند، ولى آنها حاضر به فروش نشدند.
مهدى از فقها فتوا خواست، همه گفتند: چیز غصبى نمى شود داخل در مسجدالحرام شود و جزء آن باشد،
على بن یقطین گفت: یا امیرالمؤمنین! اگر به موسى بن جعفر بنویسم، از چاره این امر به تو خبر خواهد داد.
مهدى عباسى به حاکم مدینه نوشت از موسى بن جعفر بپرس: خانه اى است مى خواهیم داخل در مسجدالحرام بکنیم، صاحبانش حاضر به فروش نیستند، در این امر چاره چیست؟
حاکم آن را از امام (ع) پرسید، حضرت فرمود: ناچاریم که جواب بدهیم؟
گفت: آرى، ضرورتى است که پیش آمده است.
فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم اگر کعبه بعد از خانه ساختن مردم، ساخته شده است، مردم به اطراف آن سزاوارترند و اگر مردم به اطراف کعبه آمده اند، کعبه به اطرافش اولى است ( بسم الله الرحمن الرحیم ان کانت الکعبة هى النازلة بالناس فالناس اولى بفنائها و ان کان الناس هم النازلون بفناء الکعبة فالکعبة اولى بفنائها .)
امام صلوات الله علیه یکى از احکام و مصادیق حریم را در اینجا بیان فرموده است و چون خانه اطراف کعبه، بعد از کعبه ساخته شده بود، حق کعبه در توسعه مقدم بود.
مهدى چون نامه را خواند بوسید و دستور داد خانه مزبور را خراب کرده داخل مسجد نمایند،
صاحبان خانه محضر امام (ع) آمدند که به مهدى نامه بنویسد اقلاً قیمت خانه را بدهد، امام مرقوم فرمود: مقدارى به آنها پول بدهد، مهدى آنها را با پول راضى کرد.