من خودم هستم: احترام به صاحب دکه روزنامه فروشی

روزی با دوستم از کنار یک دکه روزنامه فروشی رد می شدیم دوستم روزنامه ای خرید و مودبانه از مرد روزنامه فروش تشکر کرد، اما آن مرد هیچ پاسخی به تشکر او نداد.
همان طور که دور می شدیم، به دوستم گفتم: چه مرد عبوس و ترش رویی بود.

یک متن کوتاه پندآموز به انتخاب سامانه برای شما

اندیشیدن تا زمانی که با عمل همراه نباشد، خلاقانه نیست.

دوستم گفت: او همیشه این طور است!
پرسیدم: پس تو چرا به او احترام می گذاری؟
دوستم با تعجب گقت: چرا باید به او اجازه بدهم که برای رفتار من تصمیم بگیرد؟!
با تشکر از: هاشم حاجی، فرستنده داستان