ابراهیم بن عباس به نقل از امام رضا علیه السلام گوید: روزی در خدمت امام رضا(ع) بودیم که یکی از فقها در مورد تفسیر نعیم در آیه شریفه قرآن (لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ [در آن روز از نعمت سوال خواهید شد]) گفت که مراد از نعیم آب سرد و گوارا است.
امام با صدای بلند فرمود: این طور تفسیر می کنید؟! و هر کسی به نوعی تفسیر می نماید یکی می گوید منظور آب خنک است، بعضی گویند مراد خواب است و عده ای گویند غذای خوش طعم است!
شیرین ترین توت ها، پای درخت ها می ریزند، در حالی که ما برای چیدن توت های کال، چشم به بالاترین شاخه ها می دوزیم
همانا پدرم از پدرش حضرت صادق علیه السلام نقل فرمود که با ناراحتی امام به عده ای که اینطور تفسیر می کردند، فرمود: هرگز خداوند از چیزهایی که به مخلوق تفضل فرموده سوال نخواهد کرد و منت نمی گذارد. این کار از مخلوق ناشایست است که از غذا و آب و چیزهایی دیگر که به دیگران داده، منت گذارد، چگونه می توان به خدای بزرگ نسبت داد، چیزی را که برای مردم شایسته نیست؟!
اما نعیم، دوستی و ولایت به ما اهل بیت (خاندان پیامبر و امامان معصوم) است که خداوند بعد از توحید و نبوت از آن سوال خواهد کرد. اگر بنده ایی به ولایت و محبت وفا کند به نعمت های بهشت که زوال ندارد، می رسد.
نظر و دیدگاه خود را در رابطه با این داستان بنویسید:
نظرات و دیدگاه های خوانندگان در صورت تایید، نشان داده خواهند شد.
نشانی ایمیل و تلفن همراه شما منتشر نخواهد شد. با درج ایمیل، گراواتار شما (در صورت وجود) نشان داده خواهد شد.
نظرات و دیدگاه های خوانندگان:
در باره این داستان هیچ نظر و دیدگاه تایید شده، وجود ندارد.