شکایت آدم از پروردگار در مورد شیطان و عنایت توبه

در روایت است که آدم (علیه السلام) به پیشگاه باریتعالی شکوه کرد که: پروردگارا! شیطان را بر من سلطه بخشیدی و وسوسه هایش را همچون خون در رگ هایم روان ساختی. به من نیز در برابرش چیزی عنایت کن.
خدا فرمود: ای آدم! هر کس از فرزندانت که به اندیشه ی گناه افتد، در نامه ی کردارش نمی نویسم مگر انجامش دهد، و هر کس به اندیشه ی کار نیکی افتد، پاداش آن کار را برایش می نویسم و اگر به انجامش آورد، ده برابر برایش می نویسم.

یک متن کوتاه پندآموز به انتخاب سامانه برای شما

مانع، همان چیز وحشتناکی است که با چشم برداشتن از هدف به نظرمان می رسد.

آدم (علیه السلام) گفت: پروردگارا! بیشتر می خواهم.
خدا فرمود: هر کس از فرزندانت که به گناه افتد و سپس توبه کند، گناهش را می آمرزم.
آدم (علیه السلام) گفت: پروردگارا! بیشتر می خواهم.
خدا فرمود: درِ توبه را برایشان باز می گذارم تا هنگامی که جانشان به گلو رسد.
آدم (علیه السلام) گفت: پروردگارا! همین بس است.